Obywatele polscy, którzy posiadają ważny dowód tożsamości lub paszport, mają prawo do pobytu i pracy w Norwegii przez okres do 3 miesięcy. To samo dotyczy członków ich rodzin, którzy są obywatelami EOG. Członkowie rodzin, którzy nie są obywatelami UE lub EFTA muszą posiadać ważny paszport oraz udokumentować, iż są na utrzymaniu obywatela polskiego lub są członkami jego rodziny. Należy jedynie pamiętać o obowiązku zarejestrowania się w norweskim Urzędzie Ewidencji Ludności (Folkeregisteret) i lokalnym Urzędzie Podatkowym.

Pracodawcy norwescy oczekują znajomości języka norweskiego - znajomość angielskiego jest niewystarczająca. Wiąże się to z ochroną miejsc pracy Norwegów. Jednak w zawodach deficytowych lub specjalistycznych, np. inżynierskich, biegła znajomość angielskiego może być wystarczająca. Norweski Urząd ds. Zatrudnienia NAV – www.nav.no
Biura pracy NAV zapewniają osobom szukającym pracy oferty pracy, dostęp do komputerów/Internetu, dostęp do telefonu/faksu oraz fotokopiarek. Każdy ma prawo zarejestrować się w NAV jako osoba szukająca pracy.
Norweski Urząd ds. Zatrudnienia zajmuje się zadaniami całego obszaru polityki NAV oraz spełnia funkcje pomocnicze NAV na terenie całego kraju.
Głównym zadaniem NAV jest działanie na rzecz tego, by więcej osób podjęło pracę. NAV zapewnia zabezpieczenie finansowe drogą systemu zasiłków dla bezrobotnych, zasiłków rodzinnych, opiekuńczych czy chorobowych, oraz świadczeń emerytalno-rentowych.
W każdej norweskiej gminie znajduje się urząd NAV. W większych miastach, znajduje się on w każdej dzielnicy. Na stronie internetowej znajdziesz informacje o ofertach pracy, świadczeniach i usługach NAV. Znajdziesz tam również formularze, aktualne stawki, daty wypłat świadczeń oraz informacje o dokumentach, które należy załączyć do podania o świadczenia z NAV.

Rodzaje umów o pracę
Niezależnie od tego, czy będziesz zatrudniony/-a na czas nieokreślony lub określony jak i tymczasowo, to zawsze powinieneś/-aś zawrzeć umowę o pracę. Sprawdź wszystkie warunki i regulacje, dotyczące Twojego stanowiska i upewnij się, że wszystko, co jest napisane w umowie, jest dla Ciebie zrozumiałe. Ze standardową umową o pracę można zapoznać się na stronie link na tekście www.arbeidstilsynet.no/binfil/download2.php?tid=92403 Główną zasadą jest, że pracownik powinien być zatrudniony na czas nieokreślony. Zawsze należy zawrzeć pisemną umowę o pracę, bez względu na długość stosunku pracy czy wymiar etatu. Jeśli strony umówiły się na okres próbny, należy to sformułować pisemnie; okres próbny nie może przekraczać sześciu miesięcy.
Pracodawca ma obowiązek powiadamiać pracowników o wolnych stanowiskach w zakładzie pracy. Pracodawca prywatny może w zasadzie sam decydować kogo chce zatrudnić, zabroniona jest natomiast dyskryminacja poszczególnych grup.

Czas pracy
Norweski Kodeks pracy (arbeidsmiljøloven) definiuje czas pracy jako czas, w którym pracownik pozostaje do dyspozycji pracodawcy. Czas, w którym pracownik nie pozostaje do dyspozycji pracodawcy to czas wolny.
Istnieją przepisy ograniczające liczbę dozwolonych godzin pracy, na dobę i na tydzień. Dozwolone granice zawarte są w arbeidsmiljøloven, ale mogą także wynikać z Twojej umowy o pracę lub ewentualnych umów zbiorowych.
Granice normalnego wymiaru czasu pracy, zawarte w arbeidsmiljøloven, to: 9 godzin na dobę, 40 godzin na tydzień.
Jeśli pracujesz w systemie zmianowym, w nocy lub w niedziele, za normalny wymiar czasu pracy przyjmuje się 38 lub 36 godzin na tydzień. Długość i harmonogram dziennego i tygodniowego czasu pracy ma wynikać z umowy o pracę. Pracodawca powinien prowadzić ewidencję czasu pracy swoich pracowników.

Urlop wypoczynkowy
Wszyscy pracownicy, którzy rozpoczęli pracę przed 30 października, mają prawo do 25 dni urlopu w roku urlopowym (odpowiada rokowi kalendarzowemu), bez względu na to, czy mają prawo do świadczenia urlopowego, czy też nie. Osoby rozpoczynające pracę po 30 października mają prawo do sześciu dni urlopu. Urlop należy ustalać wcześniej, ale to pracodawca w określonych przez prawo ramach decyduje o tym, kiedy możesz zrealizować urlop. Pracownik i pracodawca może pisemnie ustalić o przeniesieniu do 2 tygodni urlopu na następny rok urlopowy pod warunkiem zgody obydwu stron.

Wynagrodzenie za pracę
W Norwegii wysokość wynagrodzenia nie jest w zasadzie uregulowane prawnie, co oznacza, że nie ma ogólnej stawki minimalnej. Dlatego bardzo ważne jest, abyś posiadał jasną i jednoznaczną pisemną umowę o pracę z określonym wynagrodzeniem. Wyjątkiem są branża budowlano-montażowa, przemysł stoczniowy oraz rolnictwo i ogrodnictwo (tzw. "zielony sektor"). W tych branżach upowszechniono umowy zbiorowe, co oznacza wprowadzenie wynagrodzenia minimalnego obejmującego wszystkich pracowników.
Wiele przedsiębiorstw zawarło umowy zbiorowe (tariffavtaler). Umowy zbiorowe to umowy regulujące wynagrodzenie i prawa stron zawarte między organizacjami zrzeszającymi pracodawców a organizacjami zrzeszającymi pracowników. Aby korzystać z prawa ustalonego w umowie zbiorowej, musisz być członkiem organizacji zrzeszającej pracowników.